In tijden van verloren namen

Sarah Bekambo bracht deze tekst tijdens de opening van de muurschildering ter ere van Hortense Daman, op 17 oktober 2021.

Sarah Bekambo

In tijden van verloren namen
In tijden van vergeten helden
In tijden dat we debatteren over verantwoord en verantwoordelijkheid

Mag ik hopen dat ik haar strijdlust heb mogen overerven
Dat ik haar levensstijl heb mogen verderzetten
Dat ik de impact die zij in het Leuvens Landschap heeft gemaakt, nog kan inprenten
Dat ik me met haar strijdlust heb mogen inenten
Tegen de ziektes die al lange tijd onze samenleving bederven

Haat, segregatie, onbegrip
Maar ik wil een positief verhaal vertellen
Eentje over haar
Want in gevaar, deed ze spontaan waar nodig was hetgeen wat wij niet durven zeggen
Niet durven doen

In tijden van online presence, social media activist geloof ik oprecht dat zij daar een bouwsteen in was.
Een echte activist offert zichzelf op
Ze deed dat
Werd
Afgesloten van haar kameraden
Opgesloten met haar idealen
Teruggefloten door haar daden
Maar ze weigerden behandeld te worden en anderen behandeld te zien worden als minderwaardig dan degene die minder waarde hechtte aan hun bestaansrechten.

Maar ze weigerden behandeld te worden en anderen behandeld te zien worden als minderwaardig dan degene die minder waarde hechtte aan hun bestaansrechten.

Was dat maar in het verleden?
Eerlijk? Zijn er vandaag de dag geen Hortenses in de maak, al gemaakt

ook al opgesloten, weeral teruggefloten
Mijn generatie staat gekend om hun openlijke strijdlust
Degene jonger dan mij – pfff als mijn generatie al meer haar mond durft open te trekken, dan zullen zij de revoluties starten die deuren van de staat zullen openbreken, de muren van die haat doorbreken

Dan zullen zij dat onbegrip niet tolereren, maar
verleren, ontleren en in de plaats een andere wijze aanleren
Het wijst erop
Leerling wordt meesteres

Naar de voorbeelden van Hortense
Ik zeg weer meervoud want er waren er meer. Er waren er geïnspireerd
Er zullen er nog zijn keer op keer

Wie had dat ooit gedacht?
Ik noem het bergen van Heverlee maar natuurlijk we moeten ook niet overdrijven.
En toch
Wie had er gedacht dat op de heuvels van Heverlee er een hoopvol verzet aan de voet ligt?
Wie had er gedacht dat aan elk protest, er een vrouw aan de oorsprong zit?

Wel eigenlijk wisten we dat wel
Maar wie had er verwacht dat in tijden van verloren namen
In tijden van vergeten helden
Hun daden, wie ze waren en wat ze deden, onmogelijk konden verdwijnen

Ik ben de toekomst maar ben in staat om nu te zijn door dat verleden
Ik ben trots op mijn Heverlee Hills, omdat ik nu een beetje beter weet waar mijn strijdlust van komt
Wij zijn nu ook een bouwsteen aan het worden van de fondatie die ze heeft gelegd
dus laten we vandaag hier vertrekken, door haar levend te houden niet enkel met de gedachte Hortense te herdenken
Maar door haar elke dag opnieuw te zijn.